Andrzej Sapkowski przedstawia. Szpony i k�y. Wied�min

Si�gaj�c po ten zbi�r opowiada�, nie by�em do niego zbyt przekonany. G��wnym powodem tego by�o to, �e nie napisa� go Andrzej Sapkowski, tylko laureaci konkursu zorganizowanego z okazji trzydziestolecia pierwszego wydania przyg�d Geralta z Rivii. Jednak po przeczytaniu wszystkich opowiada� zawartych w tym zbiorze musz� przyzna�, �e ogromnie si� myli�em, gdy� autorom wszystkich historii znajduj�cych si� w tej ksi��ce uda�o si� uchwyci� unikalny styl mistrza Sapkowskiego, tak dobrze, �e nie raz zd��y�o mi si� zapomnie�, �e historii nie pisa� sam tw�rca postaci wied�mina. Je�li zastanawiacie si�, czy warto czyta� ten zbi�r, to zapewniam, �e naprawd� warto i si� nie zawiedzie.

Wybra�am na chybi� trafi� 4 tytu�y, ale mam wra�enie, �e szcz�cie si� do mnie nie u�miechn�o 💔 Kr�tkie opinie zostawiam poni�ej.

🩸 „Nie b�dzie �ladu” Tomasz Zliczewski 🩸

W okolicy grasuje potw�r, ale pr�no szuka� wied�mina w nowych czasach. Podejrzenie pada na pewnego nieznajomego ch�opca. Mniej wi�cej w po�owie poczu�am ducha Sapkowskiego, to by�o dobre opowiadanie. Zako�czenie wzruszaj�ce, smutne, ale z iskierk� nadziei.

🌷 „Ballada o Kwiatuszku” Micha� Smyk 🌷

Jaskier budzi si� po �mierci w obecno�ci swojej by�ej kochanki i jej nowego partnera. Jako duch pojawia si� na ziemi tylko w momencie ich ��kowych igraszek. Kl�twa to jaka czy co?! Na pocz�tku jest humorystycznie, jak to z Jaskrem. Potem wkracza dosy� nieprzyjemny temat, kt�ry w zestawieniu z takim bohaterem �rednio mi pasowa� i nie wiedzia�am, co o tym my�le�. Ko�czy si� znowu z humorem. Raczej to nie b�dzie moja ulubiona historyjka.

🦅 „Skala powinno�ci” Katarzyna Gielicz 🦅

Dziewczyna, kt�ra walczy z potworami i wied�min, kt�ry walczy z lud�mi. Oboje robi� to, co uwa�aj�, �e powinni. Takie odwr�cenie r�l daje nam typow� tragiczn� histori� fantasy, a przecie� Sapkowski przyzwyczai� nas do r�nych nietypowych rozwi�za�. �redniak.

⚡️ „Ironia losu” Sobies�aw Kolanowski ⚡️

Geralt spotyka w karczmie latawic�. Opowiadanie bardzo w stylu Sapkowskiego, ale, nie wiem czemu, mnie wynudzi�o, a� zacz�am przerzuca� kartki, �eby tylko sprawdzi� zako�czenie.

Pami�tam, jak kilka lat temu po raz pierwszy zapozna�am si� z najs�ynniejszym dzie�em Andrzeja Sapkowskiego – "Sag� o Wied�minie". By�am wtedy bardzo ciekawa, czy oka�e si� tak dobra, jak wszyscy m�wi�. Wiele os�b mnie do niej zach�ca�o, ale mia�am ambiwalentne odczucia co do tej historii. Oczywi�cie tylko do czasu, gdy si�gn�am po "Ostatnie �yczenie". Bardzo szybko przeczyta�am ca�y cykl i by�am pod olbrzymi wra�eniem. �wiat, kt�ry wykreowa� Sapkowski, by� niesamowity. Tylko wtedy pojawi� si� problem... Chcia�am czyta� dalej, poznawa� dzieje Geralta, mimo �e mog�oby to by� trudne. Sporo da�y mi gry, ale nawet ona nie mog�y mi da� takiej rado�ci jak wydanie kolejnej ksi��ki. Cho� przez chwil� da�am si� nabra� chwytliwej ok�adce...

Jak mam by� szczera, to nie jestem przekonana do fanowskich opowiada�, cho� bardzo cz�sto je czytam. Zazwyczaj pod �adnym aspektem nie dor�wnuj� orygina�owi, przez co zawsze jestem zawiedziona. Aczkolwiek niekt�rzy ludzie maj� naprawd� wyj�tkowo intryguj�ce pomys�y, ale najcz�ciej jest s�abo z wykonaniem. No i nie oszukujmy si� – opowiadania s� bardzo kr�tk� form�, wi�c nie ka�dy dobrze sobie z nimi radzi. Trzeba mie� odpowiednie umiej�tno�ci, by stworzy� na kilkudziesi�ciu stronach prawdziw� i poruszaj�c� histori�. Ma�o kto to potrafi...

O stylach ksi��ki trudno mi co� powiedzie�, bo oczywi�cie ka�dy autor mia� co� w�asnego. By�y one najr�niejsze – lepsze i gorsze. Jednak wida� tendencje do pr�b stworzenia czego� podobnego co Sapkowski. Dlatego wi�kszo�� wyr�nia�a si� trudnym s�ownictwem i bardzo ci�kim stylem. I tutaj musz� przyzna�, �e niekt�rzy pisarze prawie dor�wnali orygina�owi, co sprawi�o, �e by�am pod olbrzymim wra�eniem. Jest to co� wyj�tkowo trudnego, wi�c w�tpi�am, �e kto� inny poza samym Sapkowskim potrafi poradzi� sobie z tym wyzwaniem.

Tytu�owe opowiadanie "Szpony i k�y" zosta�o umieszczone w ksi��ce jako ostatnie, wi�c je�li kto� tak jak ja czyta� po kolei, to musia� cierpliwie na nie czeka�. Bardzo du�o po nim si� spodziewa�am, bo w ko�cu to mia�o by� to najlepsze opowiadanie o wyj�tkowo oryginalnym pomy�le. Mo�e przez to w�a�nie tak bardzo si� zawiod�am. Bez w�tpienia zosta�am zaskoczona narracj� i wykonaniem, co jest sporym plusem, a przynajmniej by�oby, gdyby by�o wci�gaj�ce i nie dra�ni�o mnie na ka�dym kroku. Jacek Wr�bel wykaza� si� niesamowit� odwag�, poniewa� tylko ON wykorzysta� opowiadanie z "Ostatniego �yczenia", kt�re przerobi� w szokuj�cy wr�cz spos�b. Trzeba mie� tupet, �eby na to si� odwa�y�, wi�c mimo niezbyt pozytywnych odczu� do "Szpon�w i k��w" bardzo szanuj� autora.

Ze wszystkich dzie� najbardziej polubi�am "Lekcj� samotno�ci" autorstwa Przemys�awa Gula oraz "Nie b�dzie �ladu" Tomasza Zliczewskiego. S� one naprawd� wyj�tkowe i przede wszystkim wyr�niaj� si� na tle innych, co w pewnym momencie by�o dla mnie mi�� odmian�. S� pe�ne tajemnic i oddzia�ywaj� bardzo na emocje, a w�a�nie to uwielbiam w opowiadaniach. W dodatku nios� wiele nauki, kt�ra nawet w dzisiejszych czasach jest uniwersalna.

Moj� uwag� przyku�a r�wnie� historia "Dziewczyny, kt�ra nigdy nie p�aka�a" Andrzeja Sawickiego. Podejrzewam, �e wam r�wnie� tytu� kojarzy si� ze s�ynnym cyklem "Millenium". Jestem bardzo ciekawa, czy w jaki� spos�b autor wzorowa� si� na tej serii, a sama nie jestem w stanie tego sprawdzi�, gdy� poza tytu�ami nie znam fabu�y tych ksi��ek. Jednak nie dlatego skupi�am si� na tym opowiadaniu. Jest to wzruszaj�ca historia, kt�ra w pewnym momencie przewarto�ciowa�a moje �ycie. Nie mo�na o niej tak po prostu zapomnie�. Tylko... Niestety mo�na zapomnie� o bohaterce – Tourviel. Kojarzy�am to imi�, ale w og�le nie by�am w stanie umiejscowi� tej elfki w "Sadze o Wied�minie", a jak sprawdzi�am, to nieraz i nie dwa si� pojawi�a. Pora od�wie�y� sobie pami��.

Nawet nie wiecie, jak wspania�y by� powr�t do uniwersum. Ono ma w sobie jak�� magi�, kt�ra przejmuje kontrol� nad cz�owiekiem. Przewijaj� si� przepi�kne obrazy oraz te brutalne – pe�ne krwi i cierpienia. Aczkolwiek nadal to nie jest orygina�. Cho� zdziwi�o mnie bardzo, �e wi�kszo�� autor�w czerpa�o inspiracj� z wojen, kt�re mia�y miejsce w "Sadze o Wied�minie". Nie spodziewa�am si� tego.

Co do samych bohater�w to mam mieszane odczucia. Oczywi�cie pojawi� si� Geralt, ale nikt chyba nie odda� w stu procentach jego specyficznego charakteru. Dlatego w�a�nie te opowiadania niezbyt mi si� podoba�y. Za to jego przyjaciel – Jaskier – wr�ci� w formie do nas. Pojawia� si� cz�sto i okaza� si� dok�adnie tym Jaskrem, kt�rego znam i kt�rego tak bardzo polubi�am. Wiele pisarzy wykorzysta�o r�wnie� epizodyczne postacie. Nadali im imiona, kt�re teraz znacz� ju� co� wi�cej. Jednak nie mo�e by� zbyt kolorowo. Nie pojawia si� nawet raz imi� Ciri! By�o mi z tego powodu po prostu smutno.

"Wied�min. Szpony i k�y" okaza�y si� dla mnie bardzo ciekawym do�wiadczeniem. Nie jest to nie wiadomo jak wybitna ksi��ka, kt�r� mo�na nazwa� kontynuacj� oryginalnej sagi. Jednak dla fan�w jest ciekawym dodatkiem, kt�ry pozwoli na powr�t do �wiata wied�mina oraz da mo�liwo�� ponarzekania na niedoci�gni�cia. Fani to lubi�, jakkolwiek by si� nie wypierali tego.