Przedmiotem badania jest „duch” w jego w�dr�wce do siebie. Marszrut� wyznaczaj� stacje poszczeg�lnych postaci ducha opisane w o�miu rozdzia�ach. Droga ducha nie jest oczywi�cie czasowa ani historyczna, lecz ma posta� fenomenologicznych „ods�on”. W pierwszej ods�onie duch wyst�puje jako �wiadomo�� (postrzeganie, intelekt), potem jako samowiedza, rozum (badanie przyrody), jako kultura, moralno��, sumienie, jako religia. Przygodami „ducha” w "Fenomenologii" rz�dzi duch dialektyki: rozpoznania siebie przez poznanie tego, co stoi naprzeciw, przedmiotu, i przyswojenie go sobie, upodmiotowienie.
Ca�o�� wie�czy wiedza absolutna, kt�rej Hegel po�wi�ca ostatni, do�� kr�tki rozdzia�, a t�umacz wi�kszo�� swoich obja�niaj�cych przypis�w, poniewa� jest to rozdzia� kluczowy, w kt�rym duch dociera do „absolutu”. Enigmatyczny absolut, o kt�rym Hegel m�wi niewiele, a kt�ry wykracza poza fenomenologiczn� drog� ducha, sta� si� wyzwaniem dla historyk�w filozofii i jej interpretator�w – heglist�w, neoheglist�w, postheglist�w, antyheglist�w…
