Nasze potyczki ze z�em

NIEUSTRASZENI POGROMCY NOCNEGO Z�A

Mike Mignola powraca z nowym albumem! To, co wydawa�o si� jednorazowym wypadem do �wiata rodem z klasycznych horror�w i „Nieustraszonych pogromc�w wampir�w” Pola�skiego – czyli album „Pan Higgins wraca do domu” – w�a�nie zyska�o sw�j ci�g dalszy. I fani autora, jak i wszyscy mi�o�nicy grozy mog� ju� zaciera� r�ce, bo chocia� „Nasze potyczki ze z�em” to nie drugi „Hellboy” czy „BBPO”, niemniej wci�� to kawa� znakomitego komiksu dla mi�o�nik�w lektur z dreszczykiem.

Profesor J. T. Meinhardt i jego asystent pan Knox powracaj� by polowa� na stwory nocy, jak wampiry i wilko�aki. Pomaga im �owczyni krwiopijc�w, pani Mary Van Sloan. Ale co czeka na nich tym razem? I jak sobie poradz�?

Mike Mignola to jeden z tych tw�rc�w, kt�rzy od samego pocz�tku robi� komiksy, w kt�rych nie ma niczego oryginalnego. Bierze na warsztat pomys�y i w�tki, kt�re ch�on�� latami, zbiera je wszystkie, miksuje i w efekcie serwuje nam jednak co�, co pozostaje oryginalne, urzekaj�ce, a cz�sto tak�e zachwycaj�ce. Szczeg�lnie, gdy – jak w „Hellboyu” – autor stawia na tajemnice i posmak obcowania z podaniem historycznym albo – jak w „Hellboyu w Piekle” – symbolik� i nieoczywisto��. Tym bardziej, gdy jednocze�nie ilustruje swoje dzie�a, bo jego styl, podpatrzony po cz�ci u Jacka Kirby’ego, to genialna prostota, z kt�rej a� wylewa si� duszny, mroczny klimat.

„Pan Higgins wraca do domu” i „Nasze potyczki ze z�em” s� inne. Fabularnie to opowie�ci bardzo proste, mocno osadzone w wiktoria�skiej tradycji horroru, pe�ne klasycznego z�a, czy to w postaci wampir�w, czy wilko�ak�w, osadzone w tamtejszych realiach, a jednak bawi�ce si� tym wyrzyskim, nie do ko�ca powa�ne, cho� powa�nie podchodz�ce do atmosfery, jak� powinni mie� i pe�ne sentymentu. Nie ma tu skomplikowanej tre�ci, akcja jest szybka, ale ca�o�� ma urok i wielki �adunek uroku. Czyta si� to tak, jak ogl�da�o si� wspomnianych „Nieustraszonych pogromc�w wampir�w” Pola�skiego czy „Dracula: Wampiry bez z�b�w” Brooksa. Jest tu troch� prze�miewczo�ci, jest satyra, ale te� i mi�o�� do takich dzie�.

Je�li za� chodzi o grafik�… C�, jednych zawiedzie, innym si� spodoba. Komiksu nie rysowa� Mignola, brak wi�c tu jego mroku, jest kanciastych postaci, jego cieniowania, jego operowania �wiat�em, nawet jego Boom!. Ale nie wiem, czy jego kreska pasowa�by do tej opowie�ci. Owszem, Warwick Johnson-Cadwell te� nie by� idealnym wyborem, bo czasem jego grafiki s� dziwne, ale ma sw�j urok, odpowiednio uzupe�nia tre�� i oferuje ca�kiem ciekawy klimat.

W skr�cie: kolejny dobry album dla mi�o�nik�w grozy. Nie wybitny, raczej rozrywkowy, lekki i prosty, ale przyjemny i wart poznania. Ja bawi�em si� dobrze i mam nadziej�, �e to jeszcze nie koniec podobnych eksperyment�w Mignoli.

W albumie Nasze potyczki ze z�em powracamy do �wiata stworzonego przez Mike Mignole i Warwick Johnson-Cadwella, gdzie czekaj� na nas „przera�aj�ce” historie, zapewniaj�ce czytelnikowi mas� dobrej zabawy.

Album Nasze potyczki ze z�em sk�ada si� z rozdzia�u wprowadzaj�cego, trzech antologii i epilogu. Cz�ci� wsp�ln� tych r�nych historii s� bohaterowie: profesor J. T. Meinhardt i jego asystent pan Knox, kt�rzy specjalizuj� si� w pozbywaniu stwor�w rodem z mrocznych koszmar�w. Co prawda mamy tutaj do czynienia z kolejn� cz�ci� przyg�d tej dw�jki, nie ma jednak konieczno�ci znajomo�ci wydanego tytu�u. �mia�o po komiks mo�e si�gn�� ka�dy i doskonale si� przy nim bawi�.

Na pocz�tek czeka na nas kr�tkie, ale mocno dynamiczne wprowadzenie, jasno pokazuj�ce, �e mamy tutaj do czynienia z czym� wi�cej ni� tylko kolejnym komiksem o wampirach. P�niejsze kr�tkie historie tylko utwardzaj� czytelnika w przekonaniu, �e ka�dego dzie�o Mignola jest na sw�j spos�b mocno nietuzinkowe.

Rozdzia� zatytu�owany „Zaginiony ksi��� Kurtz” mocno epatuje mroczn� nut� gotyckiej ba�ni, nadaj�c opowie�ci niesamowitego klimatu. To tutaj dw�jka �owc�w „stara si�” pokona� krwio�erczego wampira, jednak wi�kszo�� roboty odwalaj� za nich inne nosferatu, co prowadzi do kilka zaskakuj�cych wydarze�. Rozdzia� „Czarna woda” zapewnia czytelnikowi r�wnie mocne doznania, dodaj�c od siebie odrobin� wi�cej emocji udzielaj�cych si� odbiorcy. „Siegfried” to z kolei mocno ironiczna opowie�� o my�liwym, kt�ry nagle sam sta� si� zwierzyn� �own�.

Fabularnie dzie�o zapewnia mi�o�nikom horror�w wszystko to, co powinno znale�� si� w tego rodzaju tytu�ach. Jest mrok, groza, krew, mocniejsze sceny, przera�aj�ca „wampiry” i sugestywny klimat wywo�uj�cy u czytelnika okre�lone emocje. Obok tego wszystkiego autor nie stara si� podchodzi� do tematyki w bardzo powa�ny spos�b, dodaj�c do horrorowej tre�ci solidnej dawki czarnego humoru. To w�a�nie dzi�ki temu elementowi komiks jest tak „niesamowity” i mocno wyr�niaj�cy si� na tle konkurencji. Nie jest to oczywi�cie poziom Hellboy’a jednak i tak tytu� potrafi zapewni� solidn� dawk� dobrej rozrywki.

Wa�n� cz�ci� albumu obok dobrej historii jest oczywi�cie r�wnie� jego oprawa graficzna. Prace Johnsona-Cadwella nacechowane s� tutaj ciemnymi odcieniami, szorstkimi liniami i spor� dawk� uproszcze�. Taki rodzaj stylu nie jest co prawda nadmiernie widowiskowe, jednak doskonale pasuje do scenariusza i stanowi z nim jedn� nierozerwaln� ca�o��.