Jak mniej my�le�. Dla analizuj�cych bez ko�ca i wysoko wra�liwych

Ksi��ka, po kt�r� si�gn�am, gdy ci�ko mi by�o poradzi� sobie z ko�owrotkiem my�li. Masz czasami tak, �e marzysz o tym, by wyj�� sobie m�zg i od�o�y� na p�k�? �a�ujesz, �e na g�owie nie ma magicznego pstryczka, kt�rym da�oby si� wy��czy� my�lenie? C�, tego nie mog� Ci niestety da�, ale za to mog� poleci� lektur� "Jak mniej my�le�". Dzi�ki niej lepiej poznasz, jak dzia�a Tw�j m�zg i przekonasz si�, �e wcale nie musi by� ON Twym wrogiem i utrudnia� Ci �ycia. Nauczysz si�, jak zrobi� z niego prawdziwy u�ytek i jak obr�ci� na swoj� korzy�� fakt bycia osob� wysoko wra�liw� (je�li ni� jeste�:). Polecam — warto przeczyta�, a potem jeszcze wraca� do tej lektury.

Autorka potrafi przedstawi� naukowe poj�cia w bardzo przyst�pny i �atwy do zrozumienia spos�b. Serdecznie polecam ksi��k� wszystkim, dla kt�rych nieustanne my�lenie i l�k przed podj�ciem decyzji s� nieod��czn� cz�ci� �ycia. Po jej przeczytaniu na pewno b�dziesz jeszcze d�ugo zastanawia� si�, dlaczego przez tyle nadwydajnych lat nie natrafi�e� na ,, Jak mniej my�le�''!

Ksi��ka "Jak mniej my�le�" zosta�a mi polecona przez znajom�, kt�ra by�a ni� zachwycona. Ja natomiast podesz�am do ksi��ki do�� sceptycznie, poniewa� w�a�nie taki mam stosunek do r�nej ma�ci poradnik�w. Nie umiem sobie bowiem wyobrazi�, �e mo�na da� uniwersalne rady, gotowe rozwi�zania dla ka�dego. Czytaj�c ksi��k�, z ka�d� kolejn� stron� by�am coraz bardziej przera�ona. Nie, nie dlatego �e czyta�am o czym� dziwnym, wr�cz przeciwnie! Ka�da kolejna strona by�a jeszcze bardziej o mnie. Tak! Czyta�am o sobie.

Moim zdaniem, ksi��ka ta mo�e by� dobrym pocz�tkiem na podj�cie decyzji o rozpocz�ciu pewnych zmian w swoim �yciu, na pouk�adaniu sobie pewnych zagmatwanych spraw. Jednak samo przeczytanie tej ksi��ki nie wystarczy. Trzeba si� nad ni� powa�nie zastanowi�, wszystko dok�adnie przeanalizowa�, i to mo�e w�a�nie nie raz czy dwa, ale wi�cej. Czy w moim �yciu co� si� zmieni�o po przeczytaniu tej ksi��ki? Czy zacz�am my�le� mniej? Wr�cz przeciwnie, mam teraz w g�owie znacznie wi�cej my�li, ale s� to my�li konstruktywne, a nie destrukcyjne. To z pewno�ci� du�y plus, bo przecie� nie chodzi o to, aby przesta� my�le�, ale aby ukierunkowa� je inaczej, w t� dobr� dla nas stron�.

Ksi��ka zosta�a napisana prostym j�zykiem, na pewno zrozumia�ym dla ka�dego. Nie znajdziemy tam nadmiaru naukowych okre�le� czy rzadko u�ywanych s��w. Momentami mo�na odnie�� nawet wra�enie, �e ksi��ka jest napisana zbyt prosto. Ok�adka ksi��ki jest �adna, a tytu� cho� chwytliwy, mo�e wprowadza� w b��d. Nie dostaniemy bowiem odpowiedzi na tytu�owe pytanie, a przynajmniej nie wprost.

Trudno poleci� lub odradzi� komukolwiek t� ksi��k�. Trzeba si�gn�� po ni� samemu i sprawdzi� na sobie, czy by�o warto. Ka�dy jest inny, ka�dy potrzebuje innych rad, ale nie mo�na wykluczy�, �e te zawarte w tej ksi��ce nie b�d� dla Ciebie odpowiednie. Przeczytaj, przeanalizuj i spr�buj zmieni� swoje �ycie, swoje my�lenie. Je�li jednak ta ksi��ka nie jest w tej chwili dla Ciebie, to nic straconego... Kto wie? Mo�e to, co w niej przeczytasz, przyda si� w przysz�o�ci?

Bardzo rzadko si�gam po poradniki. Mo�na wr�cz pokusi� si� o stwierdzenie, �e prawie nigdy. Co wi�c sk�oni�o mnie do si�gni�cia po "Jak mniej my�le�" Christel Petitcollin? Zacznijmy od pocz�tku, a wi�c ok�adka - przesympatyczny leniwiec i turkusowy, wr�cz cyjanowy odcie� oprawy, od razu przyci�gn�y m�j wzrok, a tak�e tytu�:"Jak mniej my�le�?", pomy�la�am sobie, wreszcie dowiem si� jak poradzi� sobie z atakuj�cymi mnie my�lami, najbardziej w nocy, nie daj�cymi spa�, dowiem si� co powinnam uczyni� by wyciszy� sw�j nadaktywny m�zg. I czy dowiedzia�am si� tego czego chcia�am po lekturze tego poradnika? Czytajcie dalej to si� przekonacie ;)

Niestety nie znam si� na psychologii, co prawda mia�am na studiach pedagogicznych ten przedmiot, ale by� to u�amek wiedzy z tej ogromnej dziedziny, dlatego kojarzy�am pewne poj�cia czy przytaczanych przez autork� psycholog�w, ale trudno mi stwierdzi� jak bardzo pomocne pod wzgl�dem psychologicznym jest owo dzie�o. Poradnik ten czyta si� szybko, jest to jego zalet�, nie da si� ukry�, ale... no w�a�nie, zawsze jest jakie� ale 😂, sama autorka nie jest psychologiem licencjonowanym, �e tak powiem, przedstawia si� nam jako m�wczyni i trenerka w zakresie komunikacji i rozwoju osobistego, dlatego my�l�, �e nale�y ten poradnik traktowa� z przymru�eniem oka, by nie uczyni� sobie krzywdy przez wyszukiwanie i przypisywanie sobie cech os�b nadwydajnych mentalnie, jak okre�la ich autorka. Bowiem wymienione przez ni� cechy charakteryzuj�ce te osoby pasuj� do ka�dego z nas. A przypuszczenia autorki, kt�re snuje w trakcie tej ksi��ki, �e ludzie z zespo�em Aspergera czy autyzmem to w�a�nie tacy "nadwydajni mentalnie" ludzie, ale zniech�ceni pr�bami dostosowania si� do otaczaj�cego ich �wiata, zasad i regu�, s� do�� ryzykowne. Dobrze chocia�, �e autorka podkre�la, �e to jej subiektywne odczucia czy przemy�lenia.

Poradnik ten podzielony jest na trzy cz�ci. Odnajdziemy w nich om�wienie struktury umys�owej ludzi "nadwydajnych" czy okre�lanych przez autork� w dalszej cz�ci poradnika mianem "prawop�kulowc�w"; poznamy takie poj�cia jak hiperestezja i jej rodzaje( wzrokowa, s�uchowa, ruchowa, w�chowa i smakowa), ejdetyzm, synestezja, poczytamy tu tak�e o nadwra�liwo�ci, naduczuciowo�ci, hiperempatii, hiperprzenikliwo�ci os�b nadwydajnych mentalnie; autorka prezentuje tak�e r�nice mi�dzy praw� a lew� p�kul� m�zgu cz�owieka, dowiemy si� paru ciekawostek o my�leniu rozga��zionym, pami�ci i problemach ze snem takich os�b, a tak�e jak im zaradzi�;

autorka prezentuje tu r�wnie� r�ne formy nadwydajno�ci mentalnej, porusza kwesti� zespo�u Aspergera jako szczeg�lnej nadwydajno�ci i zastanawia si� nad sensem przeprowadzania test�w na imteligencj�. W drugiej cz�ci autorka skupia si� na oryginalnej osobowo�ci ludzi nadwydajnych, omawia [Adres usuni�ty]. ich pustk� to�samo�ciow�, niskie poczucie w�asnej warto�ci, l�k przed odrzuceniem, a tak�e przedstawia strategie przystosowawcze( dewaluacja samego siebie i przygn�bienie, ucieczka w marzenie, arogancja, na�ladownictwo), omawia w tej cz�ci tak�e zagadnienie fa�szywego "self", w dalszej cz�ci poradnika omawiane s� idealizm i pragnienie doskona�o�ci ludzi nadwydajnych, a tak�e ich s�abe punkty w systemie warto�ci, a tak�e trudno�ci w kontaktach mi�dzyludzkich. Po�wi�ca w tej cz�ci tak�e uwag� ludziom "my�l�cym normalnie"/ "lewop�kulowcom" (tak na marginesie te podzia�y strasznie mnie irytowa�y) i pokazuje czym r�ni� si� nadwydajni od normalnych.

Ostatnia cz�� dotyczy rad autorki jak dobrze �y� ze swoj� nadwydajno�ci�. Przybli�a ona nam tu etapy godzenia si� ze swoj� wyj�tkowo�ci� ( ulga, tor przeszk�d, negacja, z�o��, negocjacje, depresja, akceptacja); co do rad dla ludzi nadwydajnych by �y�o im si� lepiej, to powinni oni porz�dkowa� i organizowa� swoje my�li, tworzy� mapy my�li, kt�re im to u�atwi�, a tak�e trzyma� si� poziom�w logicznych (otoczenie, sposoby post�powania, zdolno�ci, warto�ci i przekonania, to�samo�� i poziom duchowy), odbudowa� swoj� integralno�� psychiczn�, a tak�e podnie�� poczucie w�asnej warto�ci, autorka prezentuje tu czytelnikowi jak mo�e j� podnie��, oraz zoptymalizowa� funkcjonowanie swojego m�zgu, poprzez lekkie przepracowanie, zaspokajanie pi�ciu podstawowych potrzeb prawej p�kuli m�zgu( nauka, sport, rozw�j kreatywno�ci, sztuka).

T� cz�� autorka ko�czy dopowiadaj�c jak mie� udane �ycie towarzyskie mimo swojej nadwydajno�ci mentalnej i emocjonalnej.

Wracaj�c do pytania czy dowiedzia�am si� po lekturze poradnika tego, czego chcia�am, odpowiadam: nie. Niestety, nie dowiedzia�am si� jak mniej my�le�. Zamiast tego dowiedzia�am si�, �e istniej� ludzie nadwydajni mentalnie i normalnie my�l�cy, i czym si� oni charakteryzuj�, dowiedzia�am si� �e tacy wyj�tkowi ludzie nie maj� �atwo w �yciu, ale �e s� bardzo inteligentni, �e nara�eni s� na ataki ze strony ludzi, kt�rzy s� mistrzami w manipulacji i wampirami energii, a tak�e jak tacy nadwydajni ludzie powinni sobie radzi� w �yciu, z otoczeniem, sami ze sob�. Nie powiem, �e nie by�o to ciekawe, pozna�am wiele ciekawych rzeczy, a ja lubi� odkrywa� co� nowego, nie jestem psychologiem, wi�c nie mnie to ocenia�, czy ten poradnik jest szkodliwy czy nie, spotka�am si� z takimi opiniami, ale tak jak podkre�la�am na pocz�tku swojej opinii, nie traktowa�abym tego poradnika na powa�nie. To selekcjonowanie ludzi na takich i owakich, sugerowanie, �e autyzm, zesp� Aspergera, schizofrenia czy borderline mo�e by� nadwydajno�ci� mentaln� b��dnie zdiagnozowan�, jest oburzaj�ce i niebezpieczne. Dlatego przeczyta� z ciekawo�ci, z otwarto�ci umys�u na pogl�dy innych( bo autorka nie popiera swoich wywod�w badaniami, co s�usznie zauwa�ali inni czytelnicy, kt�rych opinie czyta�am, a jedynie na obserwacjach i rozmowach ze swoimi "pacjentami", klientami, nie wiem jak nazwa� tych kt�rzy udaj� si� do coacha czy trenera 🤔) czy spostrze�enia, ale nie bra� tego poradnika za �r�d�o prawd objawionych, spos�b domowej terapii, czy lekarstwo na nasze dolegliwo�ci natury psychicznej, emocjonalnej. Je�li czujesz, �e potrzebujesz pomocy udaj si� do lekarza psychiatry(nie, to nie jest �aden wstyd) czy do psychologa, oni maj� papiery, kompetencje i lata do�wiadczenia by Ci pom�c poradzi� sobie z emocjami, my�lami, niepokojem czy l�kami.

Podsumowuj�c, ani nie polecam ani nie odradzam czytania tego poradnika, ka�dy sam podejmuje decyzje co czyta, ale miejcie na uwadz� moje uwagi co do tej pozycji 😁

Za egzemplarz dzi�kuj� wydawnictwu Feeria.

Bardzo ciekawa pozycja. My�l�, �e ka�dy kto ma wra�enie, �e nie pasuje do otoczenia powinien si� z ni� zapozna�. Du�ym atutem ksi��ki jest bardzo przyst�pny j�zyk jakim jest napisana, co sprawia, �e czyta si� j� bardzo przyjemnie.

Super, polecam ca�� seri� tej autorki. Pomaga w uzyskaniu perspektywy.

Nie tego si� spodziewa�em kupuj�c t� ksi��k�. Generalnie mam wra�enie, �e przekaz i obserwacje autorki mo�na zmie�ci� na oko�o 100 stronach, reszta to lanie wody. Po oko�o 150 stronach odechcia�o mi si� czyta�, musia�em si� wr�cz zmusi�, aby doko�czy�. Wierz�, �e jest to lektura, kt�ra mo�e niekt�rym pom�c z ich problemami, lecz osobi�cie zach�cam do zainteresowania si� innymi tytu�ami zwi�zanymi z psychoanaliz� i samorozwojem.

Do poradnik�w zawsze podchodzi�am sceptycznie. Uwa�a�am, �e tre�ci w nich zawarte b�d� nudne i nieprzydatne. Ksi��ka Jak mniej my�le� pokaza�a mi, �e si� myli�am.

Autorka w lekki i przyjemny spos�b pokazuje jak funkcjonuj� ludzie, kt�rzy za du�o my�l�. W 80% zgadzam si� z tym, co jest tam napisane. Czytaj�c, mia�am wra�enie, �e Christel Petitcollin dobrze mnie zna. Czu�am si� tak, jakbym rozmawia�a z ni� podczas terapii.

Pierwsze spotkanie z nowym typem ksi��ek uwa�am za bardzo udane i z ch�ci� si�gn� po kolejne ksi��ki Christel.

Polecam dla wszystkich, kt�rzy za du�o my�l� i analizuj� bez ko�ca.

Ju� dawno tak bardzo nie �a�owa�am zakupu ksi��ki...

"Jak mniej my�le�" C. Petitcollin rozczarowuje nie tylko ze wzgl�du na to, �e nie udziela odpowiedzi na tytu�owe pytanie. Czytelnikom niezaznajomionym z naukowymi podstawami psychologii i/lub faktycznie poszukuj�cym w ksi��ce porad �yciowych, poradnik ten mo�e wyrz�dzi� wi�cej krzywdy ni� przynie�� dobrego. Je�li chodzi o warto�� merytoryczn� ksi��ki, to warte uwagi s� jedynie pierwsze rozdzia�y m�wi�ce o synestezji. Ca�a reszta to, sprzeczna z aktualn� wiedz� psychologiczn�, reklama terapii autorki. Christel Petitcollin najpierw pisze o tym, �e ka�dy jest inny, a nast�pnie do ko�ca ksi��ki trudno si� oprze� wra�eniu, �e autorka ukazuje "nadwra�liwych" jako wyj�tkowych, posiadaj�cych niezwyk�e umiej�tno�ci i przez to lepszych od reszty spo�ecze�stwa. Dodatkowo, wrzuca wszystkich do jednego worka na podstawie zaledwie kilku przes�anek. Czar� goryczy przela� moment, w kt�rym autorka zach�ca do korzystania z homeopatii...

Ka�demu z nas mo�e si� zdarzy� odczuwa� nat�ok my�li i czu�, �e nie panuje si� nad swoimi emocjami, ale to zdecydowanie za ma�o by przypisywa� cz�owiekowi niezwyk�e umiej�tno�ci. Je�li kto� faktycznie czuje, �e jego m�zg pracuje na innych obrotach, nie radzi sobie z tym i potrzebuje pomocy, to powinien si� uda� na wizyt� do psychologa by odnale�� przyczyn� problemu, a nie machn�� na wszystko r�k� w przekonaniu, �e jest po prostu wyj�tkowy, a to �wiat go nie rozumie. Nie t�dy droga, a tak� drog� zdaje si� wskazywa� Pani Petitcollin. Nie polecam tej ksi��ki. Nikomu.

To, �e ksi��ka wydaje si� Wam tak bardzo o Was, wynika z tego, �e autorka wykorzystuje w swoich opowie�ciach efekt horoskopowy. Ka�demu podpasuje. Zignorujcie rzeczy, kt�re nie pasuj�. I gotowe. Voila. Niestety tak to dzia�a, a teoria przedstawiona przez t� pani� nie ma nic wsp�lnego z prawdziw� psychologi�.

Bardzo fajnie wyja�nia zjawisko hiperwra�liwo�ci u ludzi (zar�wno wrodzon� jak i nabyt� przez trudne do�wiadczenia). Ksi��ka podoba�a mi si� p�ki nie natkn�am si� na polecenie autorki, �e w sprawach zdrowotnych mo�e przynie�� pomoc homeopatia... Nie rozumiem jak mo�na o niej wspomnie� w ksi��ce, gdzie na pocz�tku wspomina si� instytucje naukowe i badania a potem wyskakuje o homeopatii od czapy. Zaufanie do reszty tre�ci run�o i popsu�o wra�enie ca�ej ksi��ki.